Tahribatsız Muayene

Tahribatsız Muayene’nin yapılmaya başlandığı tarih kesin olarak bilinmemektedir. Ama insanlar tahribatsız testleri ilk çağlardan beri yapmaktaydı. “NDT” tanımının yapılmasından yüzyıllar önce, insanlar cisimlere bakarak büyüklüklerini, şekillerini ve hatta yüzeysel kusurlarını tespit etmeye çalışmıştır. Görsel Muayenenin resmi olarak NDT yöntemi kabul edilmesi 1988 yılında gerçekleşmiştir.

Tahribatsız muayene (Non-destructive testing, kısaca: NDT), inceleme yapılacak olan malzeme ya da parçanın bütünlüğüne zarar vermeden yapılan muayene türüdür. Bu muayenenin geçerliliği ise daha önceden yapılmış olan tahribatlı muayenelerin sonuçlarına dayanmaktadır.Endüstride en çok kullanılan tahribatsız muayene yöntemleri görsel test, manyetik parçacık testi, penetrant testi, ultrasonik test, radyografik test, akustik emülsiyon testi ve eddy current testidir ve aynı zamanda hata ve kusur tespiti dışında kapalı bir malzemenin içinde bulunan bir diğer malzemenin miktarını ölçmede, metal yüzeylerdeki boya kalınlığı ölçmede,monteli parçaların durum tespitlerinde, radar sistemlerinde kullanılmaktadır.  Tahribatsız muayene yöntemleri uygulama, malzeme özellikleri, parça geometrisi, parçanın kalınlığına vb. göre sınırlanmaktadır. Ultrasonik Muayenede ve Endüstriyel Radyografide genel olarak incelenecek olan bölgeye ultrasonik ses dalgaları, X veya gamma ışınları gibi çok küçük dalga boyuna sahip yüksek enerjili ışınlar gönderilerek testler yapılır.